چکیده:
در این مقاله ضمن مروری جزئی بر مفهوم جهانیشدن، به تأثیر جهانیشدن بر علوم اجتماعی و به طور خاص جامعهشناسی پرداخته میشود. تأثیری که در فرآیند آموزش این علوم باید مورد توجه قرار بگیرد.
جهانیشدن و پیامدهای آن نه تنها موضوع تازهای برای مطالعهی جامعهشناسان به شمار میرود بلکه دورهی کیفی جدیدی به شمار میرود که بازنگری اساسی در مفاهیم نظری، چهارچوب مفهومی، روششناسی علوم اجتماعی را موجب میشود. همچنین رشد تکنولوژیهای ارتباطی و اطلاعاتی و ایجاد روابط جامعهشناسان در سطح بینالمللی و به وجود آمدن سازمانهای جهانی تحقیقاتی و گسترش تحقیقات بین رشتهای از ابعاد دیگر تأثیر جهانیشدن بر علوم اجتماعی است.
به این ترتیب لازم است که در آموزش این علوم به این امور توجه شود. آموزش علوم اجتماعی باید با طرح موضوعات متناسب با جهان در حال جهانی شدن همراه باشد. نیاز است تا مفاهیم و نظریههای تازهای ایجاد شود چرا که مفاهیم پیشین توان فهم واقعیات نوظهور جهانی و پدیده جهانی شدن را ندارد و باعث تقلیلگرایی در تحلیل مسائل اجتماعی میشود. آموزشهای میان رشتهای برای مطالعه جهانی شدن از اهمیت زیادی برخوردار است. همچین در آموزش باید به طور عمده از ارتباطات جهانی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و همچنین گسترش تحقیقات منطقهای و بینالمللی استفاده شود.
واژگان کلیدی: جهانیشدن، آموزش، جامعهشناسی، علوم اجتماعی، جهانگرایی