ارجاع به این مقاله:
منوری، نوح (۱۴۰۱). عدالت اجتماعی و کار شایسته در ایرانِ پس از جنگ. اولین کنفرانس ملی عدالت اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
چکیده:
گفتمان کار شایسته از سوی سازمان بینالمللی کار گفتمان در جهت هدف عدالت اجتماعی معرفی شده است. به دلیل اینکه توسعه و افزایش ثروت به خودی خود نتوانسته برابری و رفع فقر را در پی داشته باشد، لازم است همۀ افراد از خلال کاری شایسته و مولد سهمی در جامعه داشته باشند. به عبارت دیگر، دستیابی به عدالت اجتماعی بدون توجه کافی به موضوع کار نمیتواند محقق شود. در ایران نیز توجه به عدالت اجتماعی در همۀ ابعاد آن مستلزم توجه کافی به روابط کاری و استخدامی و به طریق اولی سیاستهای اشتغال و سیاستهای صنعتی است. این در حالی است که رویکردهای تقلیلگرا، کار شایسته را یا به اشتغالآفرینی تقلیل میدهند یا آن را از معنای مولد کار تهی میکنند. در این مقاله ابتدا ضمن مرور تعاریف و ابعاد کار شایسته و بیان اهمیت آن برای عدالت اجتماعی، با استفاده از نماگرهای کار شایسته برخی کاستیهای حوزۀ روابط کار در ایران طرح و به تلاشهایی که در قالب سند ملی کار شایسته برای رفع این کاستیها صورت گرفته پرداخته میشود. در پایان به موضوع سیاستهای اشتغال و صنعتی به ویژه از حیث اهمیت آن برای نیروهای انسانی و عدالت اجتماعی و خلاءهای آن در ایران توجه میشود.
واژگان کلیدی: روابط کاری، استخدام، اشتغال، مهارت، سیاستگذاری