ارجاع به این مقاله:
منوری، نوح (۱۳۹۱). جامعهشناسی ایران: خودمختاری و بومیشدن، ترویج علم، ۲(۲): ۲۸-۴۱
چکیده:
معمولاً در ارزیابی علوم، تنها جنبه کارایی عینی مورد توجه قرار میگیرد. با این معیار، علوم طبیعی نسبت به علوم انسانی از ارزشی بیشتر برخوردار است، زیرا نتایج خود را به صورت عینی نشان میدهد. هدف این مقاله نقد این روش و ارائه پیشنهاد دیگری است. در این مقاله از نظریه میدانهای «پیر بوردیو» با رویکردی هنجاری استفاده شده است تا از خودمختاری میدان علم به طور عام و میدان جامعهشناسی به طور خاص دفاع شود. همچنین نظریه سه جهان «کارل پوپر» به دلیل اهمیتی که برای شکل گرفتن فضایی عینی و متکثر برای علم قائل است و تعریف «رضا داوری» از بومی شدن علم نیز مطرح شده است. هر گونه سودمندی و اثربخشی جامعهشناسی منوط به شکل گرفتن و خودمختاری میدان جامعهشناسی است. بحث درباره خودمختاری جامعهشناسی به معنای صرف نظر کردن از سودبخشی جامعهشناسی نیست. هدف آن است که جامعهشناسی توانمندی لازم را برای وظایفی که بر عهده دارد، به دست آورد.
واژگان کلیدی: جامعهشناسی بومی، میدان علم، ارزیابی علم