مطالعه اجتماع‌محور موانع سازمانی و سیاستی بهبود خدمات شهرداری تهران در زمینه سلامتِ افراد دارای معلولیت

ارجاع به این مقاله:

منوری، نوح (۱۴۰۳). مطالعه اجتماع‌محور موانع سازمانی و سیاستی بهبود خدمات شهرداری تهران در زمینه سلامتِ افراد دارای معلولیت. جامعه فرهنگ رسانه. ۱۳(۵۳): ۱۵۸-۲۱۶

چکیده:

مقدمه: تا کنون اغلب مطالعات در زمینه افراد دارای معلولیت متمرکز بر مناسب‌سازی اماکن و مسیرها بوده است. این مقاله به مطالعه خدمات شهرداری تهران در حوزه سلامت افراد دارای معلولیت می‌پردازد.

روش: با توجه به رویکردِ اجتماع‌محور و ذی‌نفع‌محورِ این پژوهش، روش تحقیق آن مبتنی بر رویکرد کیفی و شیوه گرد‌آوری داده‌ها مصاحبه‌های عمیق بر اساس نمونه‌گیری هدفمند ذی‌نفعان این حوزه و شیوه تحلیل داده‌ها تحلیل مضمون بوده است.

یافته‌ها: یافته‌های پژوهش از یک سو حاکی از مشکلات خدمت‌رسانی شهرداری تهران در زمینه سلامتِ افراد دارای معلولیت بود؛ مشکلاتی از قبیل ابهام در تعریف، عدم اطلاع‌رسانی، و محدود شدن برنامه‌ها به مراجعان، فقدان خدمات مشخص برای افراد دارای معلولیت در خانه‌های سلامت، مقطعی بودن برنامه‌ها، و عدم مناسب بودن ساختمان‌ها. همچنین موانع سازمانی و سیاستی بهبود خدمات عبارتند از فقدان آگاهی‌بخشی مستمر و تکمیل پایگاه‌های اطلاعاتی، بی‌توجهی به مسائل و نیازهای متفاوت محلی، تمرکز بر سیاست‌های خودگردانی، شخص‌محوری، و مناسک‌گرایی.

نتیجه‌گیری: مطالعه اجتماع‌محور و ذی‌نفع‌محور از این نظر مهم است که می‌تواند علاوه بر احصای مشکلات به منظور ارائه پیشنهادهای بهبود توسط خود ذی‌نفعان نیز به کار گرفته شود. شهرداری تهران به عنوان بهره‌مندترین سازمان شهری در ایران، و به عنوان پیچیده‌ترین نهاد شهری آراسته به انواع و اقسام ضمائم نهادی، شبکه‌ای، منطقه‌ای و زیرسازمانی، همچنان از اقسامی از ناکارآمدی سیاست‌گذارانه و مدیریتی در زمینه خدمت‌رسانی به افراد دارای معلولیت رنج می‌برد که در اوصاف نهادهای شهری مناطق کم‌برخوردار کشور نیز نمی‌گنجد. بنابراین خروجی‌های مقاله حاضر می‌توانند به شهرداری تهران کمک کنند که تا حدی از آن ناکارآمدی‌ها بکاهد.

واژگان کلیدی: معلولان، سلامت اجتماعی، ناتوانی، توانبخشی اجتماع‌محور، ذی‌نفعان

متن کامل مقاله را از اینجا دانلود کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *