ارجاع به این مقاله:
Navabi, A., Makki Alamdari, S., Monavvary, N., & Fakhri, A. (2025). Living in Limbo: Exploring the Lived Experience of University Post-Graduates with Precarious Jobs in Iran and Effects on Their Well-Being. Sociological Research Online, 0(0). https://doi.org/10.1177/13607804241306719
جمعیت بزرگی در ایران با اشتغال بیثبات دست و پنجه نرم میکند. این موضوع در میان افرادی که دارای مدارک تحصیلات تکمیلی (مدرک کارشناسی ارشد یا دکترا) هستند نیز رایج است. در این مقاله، پژوهشگران به بررسی چگونگی تجربه این جمعیت از اشتغال ناامن و موقتی با تأکید بر رفاه و زندگی اجتماعی آنها میپردازند. پژوهشگران مصاحبههای نیمهساختاریافته و عمیق با ۲۰ نفر از دارندگان مدارک تحصیلات تکمیلی در تهران انجام دادند. نتایج مصاحبهها نشان داد که کار بیثبات به طور منفی بر رفاه افراد در زمینههای مختلف تأثیر میگذارد، از جمله سلامت روانی، شغلی، مالی، خانوادگی و اجتماعی. احساس ناامنی شغلی، آسیب به هویت حرفهای، ترس مداوم، عدم کنترل بر زندگی کاری، مشکلات مالی، انزوای اجتماعی و روابط تحت فشار با خانوادهها از جمله نمونههای اثرات منفی آن بر مصاحبهشوندگان است. زنان، شرکتکنندگان از رشتههای علوم انسانی و اجتماعی و افرادی که دارای مدارک دکترا هستند، بیشترین پیامدهای آسیبزننده کار بیثبات را گزارش کردند. برای غلبه بر این پیامدهای منفی، نه تنها استراتژیهای سطح فردی حیاتی هستند، بلکه دولت نیز باید استراتژیهای عملی را برای ایجاد فرصتهای شغلی بیشتر از طریق افزایش تولید داخلی توسعه دهد. همچنین شکل دادن به یک نهاد جمعی میان فارغالتحصیلان با کار بیثبات برای توانمندسازی افراد ضروری است.